Over hurktoiletten, nieuw ondergoed en VPN

Het toiletbezoek gaat hier meestal met enige voorbereiding prima. Altijd pakjes met tissues meenemen, want toiletpapier is er bijna nooit. De hurktoilet is hier een normaal verschijnsel. Vaak compleet met natte vloeren, waarvan ik me afvraag of het urine of spoelwater is. De doorsnee Aziaat is wel bekend met de hurkstand (the Asian squat), want er wordt overal gehurkt. Op straat, in de winkel, wachtend bij de bushalte, meestal op de stoep, soms zelfs op het bankje en altijd met de platte voeten op de grond. Dat kan ik niet, met de platte voeten hurken. Ik hurk altijd op mijn tenen en meestal zet ik mijn ene been iets naar voren om volledig in evenwicht te hurken, bang om achterover te vallen, de pisbak in. Voor extra evenwicht houd ik me met één hand aan de muur of de deur vast, maar wel zo hoog mogelijk,want onderaan zouden wel eens urine spatten kunnen zitten. Eén hand aan de deur, in de andere hand de tissues en al mijn bovenkleding met mijn armen tegen mijn lichaam geklemd, zodat het de grond niet zal raken.

Dan is het de kunst om wel in de pot te plassen en niet ernaast, want dan plas je over je eigen schoenen heen. Dus af en toe eens naar beneden kijken of het allemaal wel goed gaat, hoort er ook bij. In ieder geval bij mijn toiletbezoek, ik weet niet hoe anderen het doen. Soms kom ik een toilet binnen en zit er poep aan de verkeerde kant van de pot. Althans ik ben van mening dat het de verkeerde kant van de pot is, maar misschien geldt ook hier, net zoals in het verkeer; is er wel een goede of een verkeerde kant? Want hurk je nu met je gezicht naar de deur toe of naar de stortbak? Of hurk je met je onderlichaam boven de met water gevulde afvoerbuis of laat je je uitwerpselen neerploffen op het witte porselein? Er zit in ieder geval geen duidelijk verband tussen de ene hurktoilet en de andere.

De linkerhand is de onreine hand, want daarmee veeg je je billen af. Linkshandigheid komt in China ‘niet voor’, vertelde iemand ( haha, maak dat de kat wijs). Iedereen schrijft hier met rechts en de linkshandige Heleen krijgt heel vaak een opmerking waarom ze haar eetstokje met links vasthoud. Toiletpapier mag hier niet doorgespoeld worden, binnen een dag zit de afvoerpijp verstopt. Tijdens het toilet bezoek vraag ik me vaak af, waarom de prullenbak zo vaak aan de rechterkant staat, als de linkerhand de onreine hand is of hurk ik dan toch verkeerd? Verbazingwekkend vind ik het wel, dat als ik mijn toiletpapier met mijn linkerhand achterwaarts naar rechts gooi, het 9 van de 10 keer toch in de prullenbak beland en dat zonder te kijken. Waar heb ik die handigheid vandaan? Een wensmandarijn de boom in gooien, gaat niet zoals ik wil, maar dit kan ik gewoon.

Wat bijna niemand weet en ik nu toch wereldkundig ga maken, is dat ik uit Nederland ben vertrokken met versleten ondergoed en sokken. Ik dacht, ik draag het toch onder mijn kleding, dus niemand die het ziet en dan koop ik in China wel nieuw ondergoed. In de lokale winkels hangt wel ondergoed, maar overal hangt er maar één van en ik heb een soort van tik, dat mijn onderbroek eigenlijk elke dag hetzelfde moet zijn, dan hoef je ’s ochtend ook niet na te denken over welke je aantrekt. Tevens is het meeste ondergoed van een synthetische stof en ik draag toch het liefst katoen. Dus tot nu toe had ik nog niets gekocht. Maar nu na 4 maanden rond te lopen met dunner wordende stof en zelfs gaten in mijn onderbroeken en nadat ik al een paar onderboeken aan stukken heb gescheurd, zodat ik ze niet meer terug zal leggen in mijn kledingkast, maar ze linea recta de vuilniszak in gaan, werd het toch tijd om op zoek te gaan naar iets nieuws. De H&M in het splinternieuwe winkelcentrum van Bao’An center verkoopt geen ondergoed. Daarvoor moet ik naar een andere, grotere H&M vestiging. Ik loop daarom een andere ondergoedwinkel binnen, namelijk 6ixty8ight. Ik snuffel in de lades en ook hier hebben ze veel synthetische stofjes, ondergoed met roosjes, poesjes, beertjes, kanten ondergoed en teksten. Ook vind ik katoenen ondergoed. De eerste waar mijn oog opvalt is een onderbroek met het woord ‘Awesome’ op de achterkant. De spelling is juist, dat is al heel wat, maar wil ik nu echt met het woord ‘Awesome’ op mijn billen rondlopen? De volgende onderbroek heeft drie hokjes met de woorden ‘single’, ‘taken’ en ‘who cares’, waarvan het vakje ‘who cares’ is aangevinkt. Ik moet erom grinniken, wie loopt er nu met zo’n onderbroek rond? Ik snuffel nog wat andere lades door, maar dat vind ik allemaal niets, mijn favoriete Hema onderbroeken hebben ze hier niet. Ik denk vervolgens ‘who cares’, ik draag het toch onder mijn kleding en niemand die het ziet. Ik koop twee Awesome onderbroeken, één met ‘who cares’, ééntje met ‘the star of the show’ en nog eentje met poesjes. (Wie loopt er nu met zulk ondergoed rond? That’ll be me)

De vakantie is bijna in zicht, de kinderen zijn onrustig, mijn Chinese collega’s vervelen zich en kijken de hele dag films op de computer, maar het blijft voor iedereen onduidelijk wanneer de vakantie precies begint. Volgens de laatste berichten begint de vakantie officieel op 26 januari en mogen we weer naar school op 26 februari.

Op 2 januari vraag ik of ik voor week 21 en 22 van het eerste semester (de twee weken voorafgaand aan de vakantie) nog lessen moet voorbereiden. Als antwoord krijg ik terug, dat ik inderdaad lessen moet voorbereiden. Later vraag ik mondeling of er geen examens zijn, want op alle andere scholen zijn er wel examens. ‘Ja, er zijn wel examens, maar ik mag toch lessen voorbereiden en die mag ik dan wel doorschuiven naar het tweede semester.’ Ik wil ook weten of ik in de examenweek op school moet zitten of dat ik thuis mag blijven. Het is allemaal onduidelijk, ik heb de vraag veel te vroeg gesteld. Ik ben zelf een planner en plan graag een beetje vooruit, maar in een land waar plannen nogal snel veranderen, is dat best lastig.

Vorige week kreeg ik te horen dat ik geen lessen meer hoef te geven in week 21. Op vrijdagavond krijg ik een appje, dat ik wel lessen moet geven, maar alleen de kunstlessen. Op de dinsdag heb ik 3 kunstlessen, maar twee worden er overgenomen door collega’s. Op woensdag wordt mijn enige les ook overgenomen en ik vraag me af waarom ik naar school ben gekomen (gelukkig had ik niet veel tijd gestoken in het voorbereiden van de les). Cindy zegt dat de examens op donderdag beginnen, maar dat we met zijn allen wel op kantoor moeten zitten en vrijdag hoeven we niet naar school te komen. Ik weet niet of dit een officiële mededeling is, want mijn contactpersoon heeft niets gezegd. Heleen weet ook van niets en dus wacht ik het maar geduldig af.

VPN
Om gebruik te kunnen maken van Facebook, WhatsApp en Instagram maak ik gebruik van VPN. Met VPN kan ik verbinding krijgen met servers buiten China en daardoor kan ik de geblokkeerde websites bezoeken. Want China heeft Facebook, WhatsApp en Instagram geblokkeerd en nu wil de Chinese overheid ook de VPN’s blokkeren per 1 februari.

Op school kan ik al geen verbinding meer krijgen met VPN. Ik dacht dat ‘waarbenjij.nu’ zonder VPN werkte, maar blijkbaar niet/niet meer. Mijn verslagen die normaal met één druk op de knop worden opgeslagen, verdwijnen nu in het niets als ik op ‘opslaan’ klik. Tegen beter weten in blijf ik het proberen, terwijl bij elke mislukte poging de frustratie groeit. Ik kan geen contact krijgen met Facebook en Instagram en ik wil zo graag foto’s plaatsen. Weer vraag ik me af waarom ik zo afhankelijk ben van social media en er zo onrustig van word als ik geen verbinding kan krijgen. Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat ik mensen in Nederland wil laten weten dat het goed met me gaat, door zo vaak mogelijk iets van me te laten horen. Maar zoals ik eerder al schreef, ging ik in Oeganda ook maar eens per week naar het internet café, dus elke dag iets plaatsen is helemaal niet noodzakelijk.

Als VPN daadwerkelijk geblokkeerd wordt, ben ik alleen nog bereikbaar via mijn email adres en misschien via Skype. Ik weet dat ik me er in moet berusten, het is nu eenmaal zo en niet anders. Na drie weken ben ik er ook gewoon weer aan gewend. Het schrijven van verslagen vind ik heel erg leuk en ik zal een andere manier moeten vinden om mijn verslagen te plaatsen. Misschien kan ik wat vaker naar Hongkong gaan met mijn laptop.

Dit is voorlopig het laatste verslag dat ik plaats, de komende 3 weken zal ik niets plaatsen. Ik neem mijn laptop namelijk niet mee naar India en ik weet dus niet hoe het gesteld is met de VPN verbinding als ik terug kom van vakantie.